ഞാന്‍ ഒന്ന് ഉറക്കെ കരയട്ടെ???

എന്തൊക്കയോ കാരണങ്ങളാല്‍ ഉരുകി എരിഞ്ഞ മനസ്‌സിലേക്ക് തീ കോരിയിട്ടു... ആ ദിവസം തന്നെ ആ വാര്‍ത്ത‍.!!!

"ഒത്തിരി ചുമച്ചു ശ്വാസം കിട്ടില്ല..."അര്‍ജ്ജുനപത്ത്ചൊല്ലി..മുഴുവിച്ചില്ല...മരിച്ചു.മക്കള്‍ ആരും അടുത്തുണ്ടായില്ല".

( മറ്റൊരു  ശിഷ്യയും, സംസ്കൃത  കോളേജ് അധ്യാപികയും ആയ  ) കുഞ്ഞേച്ചി 
  ..ഫോണിലൂടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു...ഞാന്‍ കരഞ്ഞു കൊണ്ടും....

                      

കണ്ണുകള്‍ തോരാതിരുന്ന മൂന്ന് ദിനങ്ങള്‍....!!!


 

ഇത് ജീവിതത്തിലെ മറ്റൊരു കനത്ത നഷ്ടം.

അടുത്തിടെ നാരായണന്‍ സര്‍. ഇതാ പിന്നാലെ  ഈ വര്‍ഷം തന്നെ നമ്പ്യാര്‍ സര്‍ കൂടി...

 കുടയും വടിയും പടിപുരക്ക് പുറത്തു വെച്ച്...

 നീണ്ടു മെലിഞ്ഞ കാലുകള്‍ നീട്ടി വെച്ച്...

 മുണ്ടിന്‍റെ ഒരു കോന്തല ഉയര്‍ത്തിപിടിച്ച്‌ ...

വേഗതിലായിരിക്ക്വോ..സര്‍  പോയിരിക്ക്യാ.???

--""ന്‍റെ കുട്ടീ""..ന്ന് സ്നേഹായി വിളിക്ക്യാന്‍ ഇനി ആര്??? 

ആര്‍ക്കു നികത്താനാവും ഈ ശൂന്യത???

""നഷ്ട്ടങ്ങള്‍ സങ്കലനപട്ടിക മറന്ന കുട്ടിയെപ്പോലെ മുന്നില്‍ നിന്ന് വിതുമ്പുന്നു"".

സംസ്കൃത കൃതികള്‍ക്ക് ശബ്ദാര്ധസംവിധാനം നല്‍കിയവാഗ്മി........

വന്ധ്യമേഘങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞ ആകാശത്തിലെ അറിവിന്‍റെ മഴ മേഘമായിരുന്നു നമ്പ്യാര്‍ സര്‍.

അഹംഭാവങ്ങളുടെ മുള്‍ക്കാടുകള്‍ക്കിടയിലെ ഭാവശുദ്ധിയുടെ ചന്ദന മരം.

വെറിപിടിച്ച മത്സരത്തിന്‍റെ ലോകത്തിലെ നിര്‍മമനായ യാത്രികന്‍.

അന്ധനായ രാജാവിന് യുദ്ധഭീകരതകള്‍ പറഞ്ഞു കൊടുത്ത സഞ്ജയന്‍.

തണലില്ലാത്ത നിലത്തില്‍ കരിയുന്ന മനസുകള്‍ക്ക് ഒരു കുളിര്‍നിഴല്‍ ആയി അറിവിന്‍റെ പന്തലൊരുക്കി ആ മാമരം.

ദുര്‍മനസുകള്‍ അങ്ങെഴുതിയ അക്ഷരങ്ങള്‍ കൊണ്ട് അന്ന് ചെങ്കോലുകള്‍ നേടിയപ്പോള്‍ ശിഷ്യരെന്ന പതിനായിരങ്ങളെ നേടിയ ചന്ദന മനസ്.

അങ്ങേകിയ അറിവിന്‍ സുഗന്ധം നന്ദിയോടെന്നും ഓര്‍ക്കും ആ കലാലയത്തിലെ കാറ്റു പോലും. 

"ഗു" അഥവാ  അജ്ഞതയുടെ അന്ധകാരത്തിനെ" രു" അഥവാ  തടഞ്ഞു വിജ്ഞാനം ആകുന്ന വെളിച്ചം നല്‍കുന്ന ഗുരു എന്ന ആ പദത്തെ..
അര്‍ഥവത്താക്കുന്ന  കര്‍മവീഥി. 

ശിഷ്യരായ ഞങ്ങളുടെ ജീവിതകല്പടവുകളിലും,നന്ദിയും സ്നേഹവും വിളയുന്ന മനസുകളിലും കളങ്കമില്ലാത്ത സ്നേഹസ്പര്‍ശത്തോടെ അങ്ങയുടെ സാമീപ്യംഞങ്ങള്‍ തിരിച്ചറിയും.

"മരിച്ചെങ്കിലും ഗുരോ..അങ്ങ് ഓര്‍മകളില്‍ എന്നും ജീവിക്കും."

""""ബാഷ്പാഞ്ജലികളോടെ പ്രണാമം"""""""""".

http://youtu.be/527MAB6tQi8

(ഇങ്ങനെയെങ്കിലും..ഈ പാട്ടിലൂടെയെങ്കിലും ഞാന്‍ ഒന്ന് ഉറക്കെ കരയട്ടെ ?..).